నేను ..నా ఉంగరం ... స్రవంతి ...

ప్రతి ఒక్కరు జీవితం లో ..వారు అందుకున్న బహుమానలకి  ఒకటి రెండు పేజిలు కేటయిస్తారు .. నేను కూడ అంతే ..

చాల మందికి ...బహుమానాలు ..వాళ్ళు ఎవైన సాదించనిప్పుడు ..వస్తాయి .. అప్పుడు అందరు వాళ్ళని మెచ్చుకుంటారు ..కాని నా జీవితం లో ఉంగరం నా చేతికి వచ్చిన తీరే వేరు ..వచ్చిన తర్వాత నేను అందుకున్న మెచ్చుకోలు వేరు ...  


అస్సలు ..సంగతి కి వస్తే 2004 నేను ఇంజినీరింగ్ మూడో సంవత్సరం చదువుతున్న రోజుల్లో ... 3/1 లో "పీ.పీ.ఎల్" అనే సబ్జెక్ట్  లో ..మనం జీవితం లో మొట్టమొదటి సారిగ ...ఉత్తీర్ణత సాదించలేకపోయ ... అప్పుడు మా అమ్మ,నాన్న నన్ను తిడతారు అని భయం భయంగా ఇంటికి వెళ్ళిన నాకు ..మొదటి షాక్ మ నాన్న ఇచ్చారు ...మా నాన్న గారు ఏమి అనలేదు ..మా అమ్మగారెమో నువ్వు తప్పడం ఎమిటి రా అన్నారు ... నేను టైం బగలేదు అన్న ..అంతే ..

మర్రోజు నేను కాలేజ్ నుండి రాగానే..నేను అమ్మ,నాన్న గుడి కి వెళ్ళాం ..అప్పుడు మా నాన్న ..ఒక కొత్త ఉంగరం ..పూజారికి ఇచ్చి నా పేరు మీద పూజ చేయించి ... నీ చేతికి ముత్యం ఉంటే కలిసి వస్తుంది అట రా  అని నాకు బహుమతి ఇచ్చారు ..  


అలా మనకి బహుమతి చేతికి వచ్చింది ...మర్రోజు మా మేడం క్లాస్ లో లేపి సబ్జెక్ట్ పోయింది కదమ్మ ..మీ పేరెంట్స్ ఏమి అన్నారు అని అడిగి షాకిచ్చారు .. నేను ఉరుకుంటాన రింగ్ కొనిపెట్టారు అని చెప్పా .. ఇంతలో స్రవంతి ..నాకు మంచి ఫ్రెండ్ లెండి ..  "ఒక సబ్జెక్ట్ పొతేనే రింగ్ ఇచ్చారు ..మొత్తం పొతే చైన్ కొనిచ్చే వాళ్ళు ..ఎమో ? అన్నది " అంతే మా క్లాస్ మొత్తం ఒక్కటే నవ్వులు ...

  అది నేను అందుకున్న బహుమతి ..దానితో పాటు నేను అందుకున్న మెచ్చుకోలు..

నా చేతి రింగ్ చుసినప్పుడల్ల ..నాకు ఈ సరద సన్నివేశం ..గుర్తొస్తు ఉంటుంది..